کد مطلب:19441 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

در اخلاق ديني امر به عفو و اغماض شده است ؛ اگر اين امر يك جانبه انجام شود و خوف عدم گذشت از طرف مقابل باشد چه بايد كرد ؟

اين دستور بر اين اساس است كه فرد عفو كننده بدون هيچ نظري اقدام به عفو كند . البته براي اين اقدام ، نياز به يك مقدمه دروني و باطني داريم و آن معامله ي با خداوند ، درس گذشت به ديگري ، بدست آوردن يك رتبه اخلاقي و توسعه روحي ، و ايجاد حسن رابطه و صفا و ختم غايله و درگيري مي باشد . اگر چنين احساسي نباشد ؛ عفو نيست و يك حركت كاسب كارانه حساب مي شود . گرچه بنابر يك رهنمود قرآني ، اين گذشت باعث تحول دروني طرف مقابل گرديده و از دشمني به دوستي مي گرايد .
« ادفع بالتي هي احسن فادا الذي بينك و بنه عداوة كانّه ولي حميم ؛ بدي را با نيكي دفع كن ، ناگاه همان كس كه بين تو و او دشمني است ، گويي دوست گرم و صميمي خواهد شد » .
{P - سوره فصلت ، آيه 34 . P}